dokładné zakòchanié

czedës më bëlë dôwny

jesmë jistnielë nie jistnielë

më bëlë gdzes abò nigdze

pòtemù jesmë sã sobie zdôrzëlë

zakòchùjącë sã w se dokładno

i dzëwiącë sã sobie

wzôjno tak głosno i głãbòkò

jakbë më narôz zmerkelë

nã niewidoczną stronã nieba

pò jaczi aniołë stôwają sã widzalny

pòmidzë blónama pùchatima jak gromadë

piãkna më zapiselë miłotã nają

na wielelinii i w setnym wëmiarze

starownym pùnktã pò tamti stronie

nieba jesmë malowelë pòtemù całé ògrodë

zakłôdającë gwôsné królestwò

i basń w nôbëlniészim wëdanim

më stalë sã wënalôzcama strzébra ksyżëca

we wszëtczich jegò fazach

idącë mléczną drogą jesmë mijalë krôjòbrôz

mòdri òbwiti dôką i mżëczkòwatim deszczã

swiat żdôł na naju na łôwce

to bëła ùpartô redota

jakô czej jesmë spalë przëszła

w zaspiewie òbùdzonëch przez gwiôzdë

cëdów co w nas sã stałë i widów

co nigdë nie dałë nama pòkù

dokładne zakochanie 

kiedyś byliśmy dawni

istnieliśmy nie istnieliśmy

byliśmy gdzieś lub nigdzie

potem się sobie zdarzyliśmy

zakochując się w sobie dokładnie

i dziwiąc się sobie

wzajemnie tak głośno i głęboko

jakbyśmy się nagle dopatrzyli

tej niewidocznej strony nieba

po której anioły stają się widzialne

pośród obłoków puchatych jak gromady

piękna zapisaliśmy miłość naszą

na wielolinii oraz w setnym wymiarze

starannym punktem po tamtej stronie

nieba malowaliśmy potem całe ogrody

zakładając własne królestwo

i baśń w najlepszym wydaniu

staliśmy się wynalazcami srebra księżyca

we wszystkich jego fazach

idąc mleczną drogą mijaliśmy krajobraz

niebieski spowity mgłą i mżącym deszczem

świat czekał na nas na ławce

to była uparta radość

która gdy spaliśmy przyszła

w zaśpiewie obudzonych przez gwiazdy

cudów co w nas się stały i świateł

co nigdy nie dały nam spokoju

wiérzta dostała I nôdgrodã w Lëteracczim Kònkùrsu "Powiew Weny" 2017